เพลงภูกระดึง

ทำนอง : เอื้อ สุนทรสนาน

คำร้อง : แก้ว อัจฉริยะกุล

เขาภูกระดึงเสน่ห์ตรึงใจจริง     สัณฐานเหมือนกระดิ่งทับหล้า

สูงล้ำดังค้ำนภา                 สูงลิวทิวทัศน์ตื่นตา  

สวยกว่าเทวาสรรสร้าง          หนทางขึ้นลงไม่เรียบแต่ชวนเพลิน    

เห็นเนินซ้อนเนินลดหลั่นสล้าง   น้ำใสตกไหลเป็นทาง    

ไหลพุ่งจากสูงสุดทาง            ไหลหลั่งพื้นล่างสุธา

สระอโนดาตดาษน้ำธาร        น้ำใสตระการปานแก้วแววตา

ริมธารละลานไปด้วยบุปผา      ดอกแดงกุหลาบพนา

ประดับลัดดากล้วยไม้ไพร        หนาวเย็นด้วยลมอากาศชื่นชมดี

ทุกยามนาทีลมโบกพัดให้         เหมือนแม้นสวรรค์ชาวไทย

ทุกสิ่งยวนเย้าหทัย                โน้มจิตโน้มใจสุดฝืน

เสียงภูแว่วดังชวนชื่นดังฟังเพลง   เหมือนลมบรรเลงเป็นเพลงรักชื่น

หวิวๆ พร่างพริ้ววันคืน             เหมือนกล่อมและย้อมจิตชื่น

ระรื่นด้วยลมพริ้วพร่าง             สนยามต้องลมโอนอ่อนเอนลมปลิว

สนยืนเป็นทิวแลลิ่วสล้าง           หงส์เหินสุดเหินเนินทาง

ทุกสิ่งดูสวยสะอาง                 ทุกแห่งทุกทางตื่นตา

เมื่อขึ้นสุดเหนื่อยเมื่อยล้ากาย      ครั้นถึงก็คลายหายเหนื่อยเมื่อยล้า

ผิวหญิงเมื่อขึ้นถึงยอดภูผา         แก้มแดงผิวตึงซึ้งตา

เนื้อเต่งโสภาผ่องโสพรรณ          ทุกคนได้ยลขออยู่ไปจนตาย

เพราะความสบายยอมตายที่นั่น    โสฬสฟากฟ้าลาวัณย์

สามโลกไม่แม้นเทียมทัน            เหมือนหนึ่งสวรรค์นั้นเอย....