อุทยานแห่งชาติภูกระดึง

        อุทยานแห่งชาติภูกระดึงเป็นอุทยานแห่งชาติลำดับที่ 2 ของประเทศมีเนื้อที่ทั้งหมด 348.122 ตารางกิโลเมตร หรือ 217,581.25 ไร่ พื้นที่ราบบนยอดเขาประมาณ 60 ตารางกิโลเมตร หรือ 37,000 ไร่ มีเส้นรอบวงของยอดตัดยาว 75.5 กิโลเมตร ตั้งอยู่ที่ตำบลศรีฐาน อำเภอภูกระดึง จังหวัดเลย อยู่ระหว่างเส้นรุ้งที่ 16ฐ49' - 16ฐ57'  เหนือ และเส้นแวงที่ 101ฐ41' - 101ฐ50' ตะวันออกมียอดสูงสุดจากระดับน้ำทะเล 1,360 เมตร

การก่อตั้งเป็นอุทยานแห่งชาติ

        ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัวฯ รัชกาลที่ 6 แห่งราชวงศ์จักรี พระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมหลวงประจักษ์ศิลปาคม (ต้นราชกุลทองใหญ่) สมุหเทศาภิบาลในสมัยนั้นได้ทำรายงานสภาพภูมิศาสตร์เสนอต่อกระทรวงมหาดไทยเกี่ยวกับยอดภูกระดึง

ในปี พ.ศ. 2463 ได้มีนายอำเภอวังสะพุงเดินทางขึ้นไปสร้างพระพุทธรูปปูนปั้นไว้ ซึ่งยังคงประดิษฐานอยู่จนถึงทุกวันนี้

ในปี พ.ศ. 2468 กรมป่าไม้ได้กำหนดป่าภูกระดึงเป็นป่าสงวนแห่งชาติ เพื่อให้คงไว้ซึ่งสภาพป่าที่สมบูรณ์และสัตว์ป่านานาชนิด

พ.ศ. 2490 กรมป่าไม้ได้จัดส่งเจ้าหน้าที่ขึ้นไปประจำ 1 นาย เพื่อเก็บพันธุ์ไม้ส่งมาวิจัยที่กรมป่าไม้

พ.ศ. 2493 ได้สร้างบ้านพักแบบท่อนซุง (LOG CABIN) มีเตาผิงแบบบ้านในเมืองหนาว

พ.ศ. 2497 ได้รื้อบ้านพักหลังเก่าแล้วสร้างใหม่ด้วยหินหลังคาสังกะสี

6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2498 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ภูมิพล อดุลยเดช รัชกาลที่ 9 ทรงเสด็จประพาสภูกระดึง ทางกรมป่าไม้จึงได้ติดตั้งเครื่องกำเนิดไฟฟ้าและเครื่องสูบน้ำ

พ.ศ. 2503 ฯพณฯ จอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ เดินทางไปตรวจราชการภาคตะวันออกเฉียงเหนือและพักที่ภูกระดึง ทางกรมป่าไม้ได้รับอนุเคราะห์จากองค์การอุตสาหกรรมป่าไม้ให้ปรับปรุงบ้านพัก

ต่อมาได้มีการนำเอากิจการอุทยานแห่งชาติเข้ามาใช้ในประเทศไทย คณะรัฐมนตรีมีมติให้กำหนดป่าภูกระดึงเป็นอุทยานแห่งชาติเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2502 และได้ประกาศเป็นอุทยานแห่งชาติในราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 79 ตอนที่ 104 วันที่ 23 พฤศจิกายน 2505