สมุนไพร

   สมุนไพร มีความหมายรวมไปถึงส่วนของพืช สัตว์ และ แร่ธาตุที่ให้สรรพคุณทางยาในตัวเอง โดยยังไม่ได้นำไปแปรสภาพหรือ ผสมกับสิ่งอื่นใด

   สมุนไพรจากพืชคือ ต้น ราก ใบ เหง้า ดอก ผล เปลือก แก่น

   สมุนไพรจากสัตว์คือ เขา หนัง กระดูก ดี ของสัตว์

   สมุนไพรจากแร่ธาตุคือ น้ำปูนใส ดีเกลือ เป็นต้น

   ในที่นี้จะเป็นสมุนไพรส่วนที่เป็นพืชที่นำมารักษาโรคต่างๆ ในร่างกาย โดยจะกล่าวถึงพืชสมุนไพรใกล้ๆ ตัว ใช้ในชีวิตประจำวันเสมอ เช่น ข่า ตะไคร้ ขิง กระเจี๊ยบแดง ดอกแค ขี้เหล็ก มะระ ฯลฯ ท่านจะได้ทราบถึงสรรพคุณทางยาของพืชสมุนไพรเหล่านี้ วิธีการนำมารับประทานแล้วให้ผลทางการรักษาโดยแยกประโยชน์ คุณสมบัติตามชนิดของสรรพคุณการรักษา

รักษาโรคหัวใจ ความดันโลหิต ลดไขมันในเส้นเลือด    รักษาโรคเบาหวาน    ใช้ขับเสมหะ    แก้ท้องเดิน และถ่ายท้อง    ใช้เป็นยาขับพยาธิ    ใช้เป็นยาขับปัสสาวะ    ใช้เป็นยาลดอาการอักเสบและปอดบวม    ใช้เป็นยาแก้ไข้    ใช้เป็นยาถ่ายหรือยาระบาย    ใช้เป็นยาบำรุง    ช่วยบำรุงน้ำนมในสตรีหลังคลอด    ใช้รักษาโรคแผลในกระเพาะอาหาร    ใช้รักษาโรคผิวหนัง    ใช้แก้จุกเสียดแน่นท้อง

ตำรับยาโบราณไทย

สมุนไพรใช้รักษาโรคทั่วไป เช่น โรคมะเร็ง โรคเบาหวาน รักษาพิษงู รักษาโรคกลัวน้ำ รักษาริดสีดวงทวารหนัก รักษาโรคปวดหัวโดยไม่ทราบสาเหตุ รักษาพยาธิในต่อมน้ำเหลือง แก้เนื้องอกในลำคอ รักษาโรคงูสวัด แก้ฝีบวม ผื่นคัน รักษาลมป่วงแน่นหน้าอก รักษาปอด ผื่นคันเรื้อรัง รักษาโรคเรื้อน รักษาโรคกระเพาะอาหารและลำไส้ รักษาโรคแพ้อากาศ หอบ หืด รักษาโรคไต รักษาโรคตับ รักษาอาการเครียด

กรรมวิธีในการผลิตยาสมุนไพร วิธีการเก็บพืชสมุนไพร การเก็บส่วนที่ใช้เป็นยาสมุนไพร การแปรสภาพและเก็บรักษาพืชสมุนไพร การเก็บรักษาสมุนไพร วิธีเตรียมยาสมุนไพร